Gewoon even doen

Iemand die expert is in zijn vakgebied, is nog geen expert over het leven van een ander. Daarom zijn adviezen -hoe goed ook- soms onvoldoende om iemand te motiveren tot ander gedrag.

Soms besef je intuïtief wat goed is voor de ander. En lijkt het ook nog eens heel gemakkelijk om te doen. Maar je weet niet wat hij in zijn leven heeft meegemaakt of wat er van binnen bij hem speelt. Je gesprekspartner ervaart misschien dat veranderen veel moeilijker is dan jij kunt verzinnen. Evenmin weet je welke positieve ervaringen uit zijn leven nu helpend kunnen zijn.

 

Adviseren over het ‘wat’, motiveren bij het ‘hoe’

Als expert, begeleider of adviseur kun je je gesprekspartner heel goed helpen met het ‘wat’. Welke maatregelen, acties of veranderingen zijn nuttig?

Als het gaat om het hoe, heb je de motivatie en zelfwerkzaamheid van je gesprekspartner nodig. Maar als degene tegenover jou je steeds met grote vragende ogen aankijkt? Hoe kun je hem daartoe aanzetten?

 

Op je handen zitten

Hier kan de uitdagende manier van helpen uitkomst bieden. Helpen door niet te helpen. Hoe paradoxaal het ook klinkt, je geeft de ander twee heldere boodschappen:

  1. Jij gaat het niet voor hem oplossen.
  2. De ander hoeft niet gered te worden, hij kan zichzelf redden.

Door op je handen te zitten, wakker je eigenaarschap, zelfvertrouwen en zelfredzaamheid aan. Hoe eenvoudig kan het zijn?

 

Houvast voor ‘niet helpen’

Maar op je handen zitten is beslist niet altijd makkelijk. Vooral niet wanneer je zelf heel goed ziet wat er nodig is en de oplossing in jouw ogen helemaal niet moeilijk lijkt. ‘Hij moet het gewoon even doen’.

Wanneer ‘niet helpen’ lastig is, kan de provocatieve stijl houvast bieden. De basishouding van warmte, humor en uitdaging helpen je om er vanuit te gaan dat mensen sterker zijn dan je denkt’. Provocatieve interventies behoeden je ervoor zelf eigenaar van het probleem te worden. En bied je deze interventies aan binnen een veilig kader? Dan helpt het de ander sterker te worden en in beweging te komen.

Gewoon even doen 😄

 

Wil je eens kennis maken met de provocatieve stijl? Dat kan hier

7 tips hoe je uitdaging gebruikt om iemand in beweging te krijgen

Je hebt alles geprobeerd: begripvol luisteren, meedenken, tips geven. Maar je gesprekspartner komt niet in beweging.

Sommige mensen doen het gewoon beter op uitdaging. Niet cynisch of kleinerend, maar uitdaging van het soort waar iemand sterker van wordt: liefdevol en met humor. Het doel is oproepen van verwarring (huh?) of verzet (“Dat zullen we nog wel eens zien”).

Deze 7 tips uit de provocatieve gespreksvoering helpen je om uitdaging van het helpende soort in je gesprekken te stoppen.

1. Zorg voor goed contact gedurende het hele gesprek.

Check voortdurend of je nog warm contact hebt. Wanneer je het contact verliest, herstel eerst het rapport voor je verder gaat met uitdagen. Beschouw je gesprekspartner liefdevol: Hij is een geweldig persoon. Wat doe je als dat niet lukt? Bijvoorbeeld wanneer irritaties de boventoon voeren of je een hartgrondige hekel hebt aan de ander. Dat is op zichzelf al uitdagend genoeg. Onthoud je dan van de provocatieve stijl en oefen in compassie, luisteren en begrip.

2. Wie heeft de hulpvraag?

Heeft je gesprekspartner een hulpvraag? Over een probleem van zichzelf? Zo ja, is dit een mooie aanleiding voor een provocatief gesprek. Klaagt iemand over collega’s of zoekt hij de schuld bij zijn leidinggevende? Vraag hem: “Maar wat is jouw probleem daar dan mee?” Werk daar dan mee.

3. Onderzoek wie belang heeft bij de uitkomst.

Ben jij uit op een bepaalde uitkomst van het gesprek? Voer een stuurgesprek: wees open en zeg waar het op staat. Een provocatief gesprek zou hier oneerlijk zijn. Mag je gesprekspartner zelf bepalen wat hij als een goede uitkomst voor zichzelf ervaart? Daag hem dan naar hartenlust uit.

4. Zet een gesprekskader.

Stap niet zomaar over op de provocatieve stijl. Dat zou stiekem zijn. Vertel je gesprekspartner waarom je het doet en wat hij kan verwachten. Vraag of hij ermee akkoord gaat.

5. Ga uit van de vooronderstelling: Mensen zij sterker dan je denkt.

Dit uitgangspunt helpt je om je vrijer te voelen in het uitdagen. Wie niet te bang is iemand rechtstreeks de GGZ in te jagen, durft meer.

6. Verpak uitdaging in humor.

Focus niet alleen op het zware van de situatie. Maar zie ook het grappige in van hoe iemand ermee omgaat.

7. Daag uit door omdraaien of verdraaien van het probleem.

Benadruk de positieve kanten van iemands probleem en de negatieve kanten van de oplossing. Andersom klinkt logischer, maar dat heeft je gesprekspartner zelf allang gedaan. Overdrijf, dramatiseer en associeer. Bied daarmee een vervormde werkelijkheid aan: houdt je gesprekspartner een lachspiegel voor.

 

Met uitdaging breid je je repertoire uit. Handig voor momenten dat je met je handen in het haar zit.

Ben je HR-professional, hulpverlener of coach? En wil je zelf ervaren hoe je de provocatieve stijl toepast en wat het met je doet? Dat kan in de online introductieworkshop Met Provocatie naar Motivatie op 10 nov. of 8 dec.

Voor de prijs van €29,- beloven we je een hartverwarmende middag. Je krijgt antwoord op je vragen en ontdekt of het iets voor je is.

Wil je meedoen? Schrijf je dan hier in

Geen voornemen zonder bewijs

Oefenen met nieuw gedrag

Wie gedragsverandering beoogt, gaat liever niet over één nacht ijs. Zegt iemand: “Ik ga dit doen”. Dan hoort een provocatief adviseur dit met belangstellende achterdocht aan. Geen voornemen zonder bewijs.

Een ‘pleaser’ die voor zichzelf wil opkomen, mag in het gesprek met mij oefenen. Ik creëer een situatie waarin de ander niet anders kan dan mijn ongemak verdragen.

 

A: “Er is maar één stoel, je zou me een plezier doen als jij die neemt.”

B: “O, maar ik kan best staan hoor. Ga jíj maar lekker zitten.”

A: “Nee, nee, doe mij een plezier en neem die stoel. Ik sta erop.”

B: “Oké dan. Wel zeggen als je wilt ruilen hoor!

A: “Nee, ik wil het volhouden. Let niet op mij als ik zo af en toe wat sta te wiebelen. Ik heb een beetje last van mijn knie. Waar hadden we het over de vorige keer? Dat je vaker voor jezelf wilde kiezen, klopt dat?”

B: “Ja, klopt. Ik wil niet meer alle rotklusjes opknappen omdat mijn collega’s het te druk hebben. Ik heb er geen energie meer voor.”

A: “Dus als ik het goed begrijp, wil je nu jezelf helpen in plaats van je collega’s.”

B: “Precies.”

 

Zoeken naar bewijs

Ik blijf wiebelen. Meld ieder pijntje en ongemak. Elk aanbod om te ruilen van plaats wijs ik resoluut van de hand. Weet mijn gesprekspartner de draad van het gesprek vast te houden, ongeacht mijn gezucht en gesteun? Dan heb ik het begin van bewijs.

Nu is het zaak nog harder te zuchten en te steunen en onhandig door mijn knieën op de grond te zakken; de moeilijkheidsgraad verhogen. Tot de ander stevig en bij zichzelf kan blijven in het bijzijn van jouw ongemak. Of nog beter: er heel hard om kan lachen.

 

Placebo

Dit werkt ook als mijn gesprekspartner weet dat ik mij expres overdreven aanstel om het nieuwe gedrag uit te lokken. Een placebo werkt even goed wanneer je weet dat je een placebo krijgt. Zo lokt mijn gedramatiseer even goed het nieuwe gedrag bij de ander uit ook al weet hij dat ik het opzettelijk doe.

 

Kennismaken met de provocatieve stijl

Ben jij een HR-professional, teamleider of hulpverlener? Wil je weten hoe je iemand liefdevol en met humor uitdaagt tot ander gedrag? Schrijf je dan in voor onze online introductieworkshop Met Provocatie naar Motivatie.  De eerste is op 15 sept. van 14.00 – 16.30 uur. Voor de prijs van € 29,- beleef je een hartverwarmende, vrolijke en uitdagende middag.

Je maakt kennis met de provocatieve stijl, ervaart hoe je die toepast en wat het met je doet. Je bent daarna nog geen volleerd provocatief coach of adviseur, maar je hebt wel antwoord op je vragen en je weet of het iets voor je is.

Doe je mee? Schrijf je dan hier in

Verzuimen ‘om niks’ of altijd maar doorgaan

 

Arbeidsethos

Medewerkers die zich vaak ziekmelden om niks krijgen vaker een kritisch gesprek met hun leidinggevende of HR-professional dan iemand die zich onbekommerd de vernieling in werkt. De laatsten krijgen complimenten over hun arbeidsethos en doorzettingsvermogen. Ze worden als voorbeeld genoemd in de gesprekken met notoire ziekmelders. “Kijk nou naar Lucia, met alles wat zij op haar bordje heeft, komt ze gewoon werken. Dan kan jij dat toch ook?”

Maar zo’n voorbeeld gebruiken in je gesprek helpt meestal niets. De collega die bij het minste of geringste verzuimt is waarschijnlijk de enige die snapt dat wat Lucia doet echt niet zo gezond en benijdenswaardig is als wordt voorgespiegeld.

Lucia op haar beurt, heeft zo’n bloedhekel aan mensen die om niks uitvallen dat je je afvraagt of ze soms jaloers is.

Gelukkig bevinden de meeste mensen zich ergens in het midden. Met hen voer je constructieve gesprekken over verzuim, arbeidsvermogen, re-integratie of leefstijl. Met hen kom je vooruit. Maar hoe ga je om met de uitvallende hypochonders? Hoe motiveer je de volhouder dat hij ook af en toe eens stilstaat?

Medewerkers die verzuimen 'om niks' of altijd maar doorgaan. Pyjamadag of burn-out?

Pyjamadag

Er zijn mensen die bij de verwachting van pijn al uitvallen. Maar je hebt ook mensen die er prat op gaan zich bijna dood te werken. Ze slikken acht soorten pijnstillers om te blijven functioneren. Een pyjamadag is hun grootste nachtmerrie. De eerste groep meldt zich vaak ziek. De tweede groep vrijwel nooit. Tot het lijntje knapt en ze, misschien wel voor de rest van hun leven, op de bank zitten.

 

Jeukende handen

Beide lijken immuun voor het gesprek dat je met ze voert en slokken wel een groot deel van je tijd, energie en werklust op.

Je voelt je geroepen je gesprekspartner te laten inzien wat jij allang door hebt. Voor je het weet wordt je een fontein van tips en goede raad.  Je handen jeuken. Je zou die persoon wel de goede kant op willen dúwen. Ook al weet je: beter van niet.

Waar moet je dan heen met je drang om te helpen?

Met de provocatieve stijl mag je naar hartelust adviezen geven. Vooral absurde. Dat doe je net zo lang tot de ander in verzet komt.

“En nou moet je eens ophouden met je rare tips en belachelijke adviezen. Je hoeft mij niet te vertellen wat ik allemaal moet doen. Dat weet ik heus zelf wel.”

“O, ja? Ik ben heel benieuwd, vertel eens.”

“Ik weet best dat ik me ziekmeld om moeilijke zaken uit de weg te gaan. Bijvoorbeeld omdat mijn leidinggevende me in het voorbijgaan altijd van die vage opdrachten geeft. Maar als ik vraag wat hij bedoelt, is hij alweer weg naar weer een vergadering. Dan denk ik: Barst maar, ik kom morgen niet.”

 

Moedig het probleem aan

Je hebt nu al twee dingen bereikt. Je gesprekspartner begrijpt dat jij het niet voor hem gaat oplossen én de onderliggende reden voor zijn verzuimgedrag ligt op tafel. Tijd voor de volgende interventie: moedig het probleem aan.

“Dat is toch een prima manier om voor jezelf op te komen. Waarom zou je die veranderen?”

“Soms ben ik wel bang dat ze me niet meer willen omdat ik me zo vaak ziekmeldt. Mijn collega’s balen er ook van. En laatst ging een leuk project aan mijn neus voorbij omdat ze iemand wilden waar ze op konden rekenen.”

“Maar heb je ook bedacht dat wanneer je eenmaal tot je nek in zo’n project zit er ook altijd moeilijkheden komen? Jij gaat die nu preventief uit de weg. Dat lijkt me heel goed. Waarom zou je zo’n winnende strategie veranderen?”

Ha ha ha, klopt! Het is eigenlijk best fijn. Maar misschien ook een beetje gemakzuchtig.

“Gemak dient de mens!”

“…iedereen zegt tegen me dat ik me niet zo vaak ziek moet melden. Jij bent de eerste die zegt dat ik ermee door moet gaan…”

(Met een ondeugende twinkeling in de ogen) “Dat is voor mij ook veel gemakkelijker”

“Ha ha ha. Voor jou wel, maar ik raak er wel een beetje van in de war. Ik denk dat ik toch liever wil onderzoeken hoe ik mijn ergernissen ga bespreken in plaats van ervoor weg te lopen.”

“Onderzoeken kan altijd. Dan bewijs je dat je al heel goed bezig bent, maar hoef je het nog niet in de praktijk te brengen. Dat lijkt me een mooie, veilige oplossing. Eens?”

“Nou, nee. Ik wil het ook echt gaan doen.”

“Dus geen pyjama dagen meer, maar in plaats daarvan met het zweet in je handen ongemakkelijke gesprekken voeren met je leidinggevende. Weet je het zeker?”

 

Verwarring scheppen en oefenen met nieuw gedrag

Verwarring is goed. Het schept ruimte voor andere gedachten en nieuwe conclusies. Je gesprekspartner besluit dat hij het voortaan anders wil doen. Door de oplossing te ontmoedigen en hem aan te raden om ook in dit gesprek de vluchtroute te nemen, moet hij voor zichzelf opkomen. Zo laat je iemand in het gesprek al oefenen met het nieuwe nieuw gedrag.

 

Kennismaken met de provocatieve stijl

Ben jij een HR-professional, teamleider of hulpverlener? Wil je weten hoe je iemand liefdevol en met humor uitdaagt tot ander gedrag? Schrijf je dan in voor onze online introductieworkshop Met Provocatie naar Motivatie.  De eerste is op 15 sept. van 14.00 – 16.30 uur. Voor de prijs van € 29,- beleef je een hartverwarmende, vrolijke en uitdagende middag.

Je maakt kennis met de provocatieve stijl, ervaart hoe je die toepast en wat het met je doet. Je bent daarna nog geen volleerd provocatief coach of adviseur, maar je hebt wel antwoord op je vragen en je weet of het iets voor je is.

Doe je mee? Schrijf je dan hier in

Een preventief gesprek bij dreigende burn-out

Provocatief bijdragen aan gedragsverandering

Ze vroeg om twee weken rust en daarna zou ze er weer helemaal zijn. Omdat het werk maar bleef rondspoken in haar hoofd, sliep ze slecht en voelde ze zich moe en gespannen.

Wat er na die twee weken rust veranderd zou zijn? Ze dacht dat ze daarna weer energie zou hebben om het vol te houden.

Rust lijkt aantrekkelijk als je op je tandvlees loopt. Maar wat als het slechts het moment uitstelt dat iemand in een burn-out terecht komt? Soms is er meer nodig.

Wil je medewerker leren ‘nee’ zeggen? Met de provocatieve stijl laat je iemand al tijdens je gesprek oefenen met nieuw gedrag.

Bijvoorbeeld zo:

“Ik merk dat je je werk heel serieus neemt. Maar ik neem liever jou als persoon serieus. Zullen we eens een provocatief gesprek voeren? Dat houdt in dat ik je liefdevol en met humor uitdaag om eens op een andere manier naar jezelf en jouw situatie te kijken, met de bedoeling dat je sterker komt te staan. Vind je dat goed?

P: “Oké.”

“Dat ging makkelijk! Zeg je ook zo snel ja tegen collega’s die werk op jou afschuiven?

P: “Eh…(begint te lachen) eigenlijk wel.”

“En waar moeten die collega’s nu met hun werk heen als jij twee weken thuis zit, heb je daar al eens aan gedacht?”

P: “Nou, die redden zich vast wel hoor, ik ben heus niet onmisbaar.”

“Ja, dat zeg je nou wel, maar misschien beseffen jij en jouw collega’s nu nog niet wie hier eigenlijk de tent draaiende houdt. Als jij er niet bent om het extra werk op te vangen,  wie vangt dan jouw collega’s op?

“Ik voorzie dat ze binnen no time er ook twee weken uit willen. Of langer. Zij hebben jou nodig, anders stort het hele kaartenhuis in elkaar. En als je dan na twee weken terug komt, is er niets meer van deze organisatie over en heb jij geen werk meer.”

P: “Tja, mijn afdeling heeft misschien wel iets weg van een kaartenhuis, maar dat kan ik niet in mijn eentje oplossen. (Denkt na) …misschien heb ik dat al die tijd wel geprobeerd.”

“En met succes! Jullie bestaan nog steeds.”

P: “Misschien heb ik dat wel stiekem gedacht. Maar het is eigenlijk onzin om te denken dat ik alles moet doen. De boel draait heus wel door als ik eens een keertje ‘nee’ zeg.”

“Weet je dat wel zeker?”

P: “Aboluut.”

“Oke, dan geef ik je het voordeel van de twijfel.

Wat ga je doen als je na die twee weken weer terug komt?”

P: “Dan ga ik werk teruggeven en vaker ‘nee’ zeggen.

“Kun jij dat dan? Nee zeggen? Voor zo’n aardig en behulpzaam iemand als jij lijkt me dat veel moeilijker dan die extra klus aan te nemen en af te maken.”

P: “Dat is waar, maar ik denk dat ik het wel kan leren.”

“Echt? Dat ga ik noteren! Zou je mijn opschrijfboekje daar even voor me willen pakken? Ik heb vandaag al meer gelopen dan goed voor me is. (gaat overdreven relaxed onderuit zitten en kijkt P met een uitdagende twinkeling in de ogen aan)”

P: (Kijkt verwonderd naar de coach, is even stil en begint dan te lachen) Ha ha ha, ik weet wat je aan het doen bent. (op stellige toon) Het antwoord is NEE!”

“(meelachend) Ik begin zowaar te geloven dat je het kan.”

 

Wil je in je gesprekken met medewerkers ook vaker samen lachen? Wil je leren hoe je humor op een liefdevolle manier inzet om effectief je advies aan de mens te brengen of uit te dagen tot ander gedrag?

In het nieuwe jaar hebben wij weer een leergang Met Provocatie naar Motivatie gepland. Je wordt vaardig in het provocatieve gesprek, een manier om je gesprekspartner liefdevol en met humor uit te dagen tot gezond gedrag.

De workshop is bestemd voor hulpverleners, leiders, Arbo- en HR-professionals en iedereen die wel eens gesprekken met medewerkers voert over gezondheid, verzuim, re-integratie of leefstijl.

Spreekt de provocatieve stijl je aan en wil je vaardig worden in het provocatieve gesprek? Dan kun je je nog inschrijven voor de leergang Met Provocatie naar Motivatie die in januari begint.

 

Agenda 2023:

 

Leergang Met Provocatie naar Motivatie deel 1 :

Vijf online dagdelen op: 20 januari, 3 en 17 februari, 10 en 24 maart 2023 van 14.00-17.00 uur

Live terugkomdag op: 12 mei 2023 van 10.00-16.00 uur

 

Leergang Met Provocatie naar Motivatie deel 2:

Vijf online dagdelen op 8 en 22 september, 6 oktober, 3 en 17 november 2023 van 14.00-17.00 uur. En een live terugkomdag op 12 januari 2024 van 10.00-16.00 uur

 

Introductieworkshop Met Provocatie naar Motivatie:

Een online dagdeel op 17 maart, 2 juni, 15 september, 13 oktober of 8 december 2023 van 14.00 – 16.30 uur

 

Meer informatie en inschrijven vind je hier.

Helpen is goed, niet helpen is beter

 

Verwachten mensen dat jij hun problemen oplost? En zoek je een manier om daar onderuit te komen?  Stop ermee. Als jij de moeilijkheden van anderen blijft oplossen zullen ze het zeker niet zélf doen.

 

Maar als het zo makkelijk was, kon je nu naar huis.

 

Mensen komen niet bij jou als ze denken dat ze zichzelf wel kunnen redden. Wanneer jij stopt met helpen, voelen zij zich hulpeloos en in de steek gelaten.

En wat voor nut heb jij nog als niemand jou meer om hulp vraagt?

 

Gelukkig is er nog een manier: niet helpen. Het lijkt hetzelfde, maar ‘niet helpen’ is iets anders dan ‘stoppen met helpen’.

Het laatste is je handen van iemand aftrekken. Terwijl niet helpen een tegendraadse manier is om je gesprekspartner aan te moedigen zelf verantwoordelijkheid te nemen voor de situatie waar hij tegenaan hikt.

 

Een kamerplant die te weinig water krijgt gaat slap hangen. Maar dat gebeurt ook als hij steeds te veel krijgt.

 

Wanneer het op helpen aankomt, gedragen mensen zich net als kamerplanten. Geef je je medewerker te weinig hulp, advies of oefentijd om nieuw gedrag te ontwikkelen, dan verpietert hij. Te veel van dat alles maakt onzeker, lui of gemakzuchtig.

 

In beide gevallen bereik je het tegendeel van de veerkrachtige medewerker die tegenwoordig zo in trek is.

 

Het loont als je precies het juiste soort hulpvaardigheid aan de dag legt. Wat er nodig is en de meeste kans heeft je gesprekspartner vooruit te helpen.

 

Kies je voor ‘helpen’, ‘stoppen met helpen’ of ‘niet helpen’?

  1. Helpen:

Je toont begrip en stort je vol overgave op het probleem van je gesprekspartner. Enthousiast moedig je oplossingen aan, geeft tips en verbeteradviezen. Je brengt structuur aan, bemoedigt (je kan het) en bemoeit (zo moet het).

Dat is hard werken als helper, maar beslist de moeite waard. Want je weet: het lot van je gesprekspartner ligt in jouw handen.

  1. Stoppen met helpen:

Je stopt met alles wat hierboven staat beschreven. Dan ben jij in ieder geval geholpen, want je kunt het nu rustig aan doen. Maar verwacht van de ander geen gedragsverandering.

  1. Niet helpen:

Met liefde en humor vergroot je de mooie kanten en kansen van de moeilijkheden uit en ontmoedigt elke uitweg: “Dat lukt jou nooit”. Je geeft provocatieve tips en adviezen om de oplossing niet te doen of moedigt aan het probleem nog meer te doen. Daarmee roep je verwarring op en daag je de ander uit zichzelf te helpen.

 

Helpen leidt tot afhankelijkheid. Je geeft iemand een vis zodat hij te eten heeft. Als je ermee stopt, doorbreek je de afhankelijkheidsrelatie. Maar de ander blijft met lege handen achter of maakt zich afhankelijk van een nieuwe helper.

 

Bij niet helpen daag je je gesprekspartner uit tot verantwoordelijkheid, zelfwerkzaamheid en het vinden van zijn eigen hulpbronnen. Je leert iemand vissen, zodat hij voortaan zelf voor eten kan zorgen.

 

Misschien moet je eerst even op je handen zitten, maar dan kun je heerlijk achteroverleunen en je laten verrassen door het effect. Want niet jij, maar degene die tegenover je zit is nu hard aan het werk.

 

Wil je ontdekken hoe leuk en effectief provocatief niet helpen is en hoe je dat liefdevol en met humor doet? Schrijf je dan in voor onze online introductieworkshop Met Provocatie naar Motivatie op 23 september (nog drie plaatsen) of 4 november van 14.30 – 16.30 uur.

 

Je maakt kennis met de provocatieve stijl, krijgt antwoord op je vragen en ontdekt of het iets voor je is.

Voor de prijs van € 29,- beloven we je een leuke, hartverwarmende en uitdagende middag.

 

Doe je mee? Ga dan naar de workshoppagina en schrijf je in: Workshop Met Provocatie naar Motivatie

 

We zijn onschendbaar

Provocatieve ergonomie voor watjes en onschenbaren

Watjes waren we, toen een mens nog elke dag naar buiten moest, beweging, frisse lucht en zonlicht opdoen.

Nu vinden we dat niet meer nodig. De hele dag op een ergonomische bureaustoel, in het schijnsel van een beeldscherm en af en toe het raam op een kier -het blijkt gewoon te kunnen. 

We doen het al zo lang, een beter bewijs is er niet. 

Wanneer de gezondheid onverhoopt toch hapert, hebben we mindfullness, een ergonomische muis, vitaminepillen en vaccins. Onze productiviteitskit voor ongelimiteerd doorwerken. 

 

Werkgeluk

Zo’n gevoel van onschendbaarheid, is dat niet de basis van werkgeluk? Veilig achter je beeldscherm denken: “Wie doet mij wat?”

Mensen zijn sterker dan je denkt. Dat blijkt maar weer.

En dus…
 
 

Tip 

Ben je het even kwijt, dat gevoel van onschendbaarheid? Wordt je van al dat zitten stram en van het staren naar je beeldscherm bijziend?

Vervang je productiviteitskit dan door een normaliteitskit: veel beweging en vaak in de verte kijken, bij voorkeur in de buitenlucht.

Binnen de kortste keren voel je je weer mens.

 

• • • • •

Wil je kennismaken met de provocatieve stijl en leren hoe je dit gebruikt in je gesprekken of blogs? Klik hier:

Dit artikel is onderdeel van de Provocatieve Challenge Gezond Thuiswerken, georganiseerd door Ellen Leijdekkers en Hanny Post. Wil je meedoen en elke week een nieuwe tip in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan in door hieronder te klikken.

Wil je eerst meer weten en je dan inschrijven?

 

Fijne week!

Ellen en Hanny

Haal je gezonde voornemens uit de prullenbak

Provocatieve ergonomie voor gewoontedieren 

Je gezondheid verslonzen

Wie een jaar lang achter de laptop zijn gezondheid liet verslonzen, kon op Nieuwjaarsdag een frisse start maken. Maar de meeste goede voornemens verdampen al binnen een paar weken. Tegen half januari valt de een na de ander terug in het oude, ongezonde gedrag: een zittend bestaan op een bureaustoel.

 

Cheetah

Grootse plannen motiveren je voorstellingsvermogen. Je ziet jezelf al gaan, op je hardloopschoenen in het bos. Al zeven kilometers afgelegd, nog maar drie te gaan. Je voelt je een cheetah vergeleken met jouw slappe, uitgezakte collega’s.

 

Gewoontedier

Maar voor een grijze kantoormuis die tegenwoordig werkt als huismuis is zo’n doel veel te hoog gegrepen. Huismuizen zijn gewoontedieren. Zomaar hun gedrag veranderen? Ze willen wel, maar het lukt ze niet.

Eerst moeten huismuizen nieuwe gewoontes vormen. Aan het nieuwe gedrag zelf komen ze voorlopig nog niet toe.

 

Muizenstapjes

Een kantoormuis die drie keer per week een half uur wil hardlopen moet zich helemaal niet bezighouden met hardlopen. Met zijn kleine pootjes is dat een veel te grote stap. Zijn succesformule is muizenstapjes:

  • Januari: Scharrel in het restant van deze maand je hardloopoutfit bij elkaar.
  • Februari:Hang drie keer in de week, op vaste tijden, je hardloopkleren over de bank. Na een half uur weer opruimen.
  • Maart: Trek op je vaste tijden je hardloopkleren aan en start rustig je computer op. Na een half uur kleed je je weer om.
  • April: Ga nu ook naar buiten, loop tot de hoek van de straat en terug. Omkleden en aan het werk.
  • Mei: Loop nu, in plaats van tot de hoek, een blokje om van 5 minuten.
  • Juni t/m augustus: Breid je loopje uit. Elke maand vijf minuten erbij.
  • Oktober: Loop 30 Douchen. Aan het werk

 

Niets veranderen, alleen volhouden

Wat? Heb je je doel al gehaald? En het jaar is nog niet eens om! Je conditie is elke maand met je meegegroeid. Op 31 december kijk je tevreden terug op de afgelopen drie maanden, waarin je drie keer in de week een half uur hebt hardgelopen.

Je hoeft niets meer te veranderen, alleen maar vol te houden!

En het mooie is: als je nu begint, hoef je tot april nog geen stap buiten de deur te zetten en ben je toch goed bezig.

Soms moet je eerst een muis durven zijn voor je een cheetah kunt worden.

 

Disclaimer

Dit muizenplan is niet zonder risico. het kan zijn dat je na een half uur lopen denkt: ‘Ik doe er nog een stukje bij.’ En voor je het weet loop je een heel in plaats van een half uur.

Ook bestaat het gevaar dat je er niet meer buiten kunt. Zodra je een keer overslaat ga je het missen en word je chagrijnig. Zelfs wanneer je werk het eigenlijk niet toelaat, moet je lopen!

Wat je voorheen nooit in je hoofd haalde doe je nu de rest van het jaar: Je laat je werk verslonzen.

Gelukkig kun je elk jaar opnieuw een frisse start maken, steeds met nieuwe voornemens.

En dus…

 

Tip 56

Haal je gezonde voornemens uit de prullenbak. Knip je doelen in muizenstapjes. Eerst werken aan gewoontevorming en daarna alleen maar volhouden.

 

• • • • •

Wil je kennismaken met de provocatieve stijl en leren hoe je dit gebruikt in je gesprekken of blogs? Klik hier:

Dit artikel is onderdeel van de Provocatieve Challenge Gezond Thuiswerken, georganiseerd door Ellen Leijdekkers en Hanny Post. Wil je meedoen en elke week een nieuwe tip in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan in door hieronder te klikken.

Wil je eerst meer weten en je dan inschrijven?

 

Fijne week!

Ellen en Hanny

Stilstand door vooruitgang

Provocatieve ergonomie voor mensen met zitvlees

 

Dat jij tijdens je werk zo weinig beweegt, is niet jouw schuld. Je mag stoppen met jezelf streng toespreken. Het is niet eerlijk jezelf uit te foeteren voor iets waar je niets aan kunt doen. En het helpt ook niet, wat wel?

 

Leve de vooruitgang

Wat waren we blij. Dankzij de nieuwste online mogelijkheden kon het werk gewoon doorgaan, zelfs tijdens een lockdown.

We zijn geneigd digitale ontwikkelingen met gejuich binnen te halen: “Lang leve de vooruitgang!”

Maar we juichten te vroeg. Elke nieuwe technologische ontwikkeling zuigt ons vaster in onze bureaustoel. Als laarzen in de modder. Terwijl ons bewegen stopt, staan we nauwelijks stil bij de gezondheidseffecten: meer kans op overgewicht, diabetes en hart- en vaatziekten.

Gelukkig vallen we niet à la minute van onze bureaustoel, we hebben nog even…

 

Stilgezet

Drie keer in de week hardlopen ontslaat je niet van je beweegplicht in kantoortijd. Als online werker moet je zelf zorgen dat je genoeg beweegt. Bij voorkeur elk half uur, elke dag.

Ondertussen verlangen collega’s en klanten van je dat je lange zoom- vergaderingen bijwoont. Tot ‘s avonds laat bestoken ze je met mails. Om bij te blijven staar je uren bewegingloos naar je beeldscherm, omwille van het organisatiebelang en onder invloed van de groepsdruk.

 

Niet jouw schuld

Dat je te weinig beweegt is daarom niet jouw schuld. Door beeldschermwerk wórdt je stilgezet, je kunt niet anders. Elk mailtje of vergaderverzoek dat jij ontvangt maakt de afzender ervan medeplichtig aan jouw bewegingloosheid.

 

Beweegpolitie(k)

Beweegpolitie, dat zou nog kunnen werken. Agenten in blauwe overalls, die onverwachts aan je bureau opduiken en jou uit je stoel jagen. Maar met te weinig blauw op straat zal er niet genoeg van zijn voor achter de voordeur. Helaas, je staat er alleen voor.

Waarom is bewegen eigenlijk een individuele verantwoordelijkheid? Als we elkaar aanzetten tot stilzitten en persoonlijke behoeften het afleggen tegen die van de groep,  dan verlies je altijd.

 

Eén voor allen en allen voor één

In plaats van de oneerlijke strijd van één tegen allen kun je beter samen ervoor zorgen dat je allemaal voldoende beweegt. Volgens het beroemde motto van drie legendarische avonturiers: ‘Eén voor allen en allen voor één’,

Maar hoe maak je van bewegen een gezamenlijke verantwoordelijkheid als je nog nooit De Drie Musketiers hebt gelezen?

Dat gaat zo…