Verzuimen ‘om niks’ of altijd maar doorgaan

 

Arbeidsethos

Medewerkers die zich vaak ziekmelden om niks krijgen vaker een kritisch gesprek met hun leidinggevende of HR-professional dan iemand die zich onbekommerd de vernieling in werkt. De laatsten krijgen complimenten over hun arbeidsethos en doorzettingsvermogen. Ze worden als voorbeeld genoemd in de gesprekken met notoire ziekmelders. “Kijk nou naar Lucia, met alles wat zij op haar bordje heeft, komt ze gewoon werken. Dan kan jij dat toch ook?”

Maar zo’n voorbeeld gebruiken in je gesprek helpt meestal niets. De collega die bij het minste of geringste verzuimt is waarschijnlijk de enige die snapt dat wat Lucia doet echt niet zo gezond en benijdenswaardig is als wordt voorgespiegeld.

Lucia op haar beurt, heeft zo’n bloedhekel aan mensen die om niks uitvallen dat je je afvraagt of ze soms jaloers is.

Gelukkig bevinden de meeste mensen zich ergens in het midden. Met hen voer je constructieve gesprekken over verzuim, arbeidsvermogen, re-integratie of leefstijl. Met hen kom je vooruit. Maar hoe ga je om met de uitvallende hypochonders? Hoe motiveer je de volhouder dat hij ook af en toe eens stilstaat?

Pyjamadag

Er zijn mensen die bij de verwachting van pijn al uitvallen. Maar je hebt ook mensen die er prat op gaan zich bijna dood te werken. Ze slikken acht soorten pijnstillers om te blijven functioneren. Een pyjamadag is hun grootste nachtmerrie. De eerste groep meldt zich vaak ziek. De tweede groep vrijwel nooit. Tot het lijntje knapt en ze, misschien wel voor de rest van hun leven, op de bank zitten.

 

Jeukende handen

Beide lijken immuun voor het gesprek dat je met ze voert en slokken wel een groot deel van je tijd, energie en werklust op.

Je voelt je geroepen je gesprekspartner te laten inzien wat jij allang door hebt. Voor je het weet wordt je een fontein van tips en goede raad.  Je handen jeuken. Je zou die persoon wel de goede kant op willen dúwen. Ook al weet je: beter van niet.

Waar moet je dan heen met je drang om te helpen?

Met de provocatieve stijl mag je naar hartelust adviezen geven. Vooral absurde. Dat doe je net zo lang tot de ander in verzet komt.

“En nou moet je eens ophouden met je rare tips en belachelijke adviezen. Je hoeft mij niet te vertellen wat ik allemaal moet doen. Dat weet ik heus zelf wel.”

“O, ja? Ik ben heel benieuwd, vertel eens.”

“Ik weet best dat ik me ziekmeld om moeilijke zaken uit de weg te gaan. Bijvoorbeeld omdat mijn leidinggevende me in het voorbijgaan altijd van die vage opdrachten geeft. Maar als ik vraag wat hij bedoelt, is hij alweer weg naar weer een vergadering. Dan denk ik: Barst maar, ik kom morgen niet.”

 

Moedig het probleem aan

Je hebt nu al twee dingen bereikt. Je gesprekspartner begrijpt dat jij het niet voor hem gaat oplossen én de onderliggende reden voor zijn verzuimgedrag ligt op tafel. Tijd voor de volgende interventie: moedig het probleem aan.

“Dat is toch een prima manier om voor jezelf op te komen. Waarom zou je die veranderen?”

“Soms ben ik wel bang dat ze me niet meer willen omdat ik me zo vaak ziekmeldt. Mijn collega’s balen er ook van. En laatst ging een leuk project aan mijn neus voorbij omdat ze iemand wilden waar ze op konden rekenen.”

“Maar heb je ook bedacht dat wanneer je eenmaal tot je nek in zo’n project zit er ook altijd moeilijkheden komen? Jij gaat die nu preventief uit de weg. Dat lijkt me heel goed. Waarom zou je zo’n winnende strategie veranderen?”

Ha ha ha, klopt! Het is eigenlijk best fijn. Maar misschien ook een beetje gemakzuchtig.

“Gemak dient de mens!”

“…iedereen zegt tegen me dat ik me niet zo vaak ziek moet melden. Jij bent de eerste die zegt dat ik ermee door moet gaan…”

(Met een ondeugende twinkeling in de ogen) “Dat is voor mij ook veel gemakkelijker”

“Ha ha ha. Voor jou wel, maar ik raak er wel een beetje van in de war. Ik denk dat ik toch liever wil onderzoeken hoe ik mijn ergernissen ga bespreken in plaats van ervoor weg te lopen.”

“Onderzoeken kan altijd. Dan bewijs je dat je al heel goed bezig bent, maar hoef je het nog niet in de praktijk te brengen. Dat lijkt me een mooie, veilige oplossing. Eens?”

“Nou, nee. Ik wil het ook echt gaan doen.”

“Dus geen pyjama dagen meer, maar in plaats daarvan met het zweet in je handen ongemakkelijke gesprekken voeren met je leidinggevende. Weet je het zeker?”

 

Verwarring scheppen en oefenen met nieuw gedrag

Verwarring is goed. Het schept ruimte voor andere gedachten en nieuwe conclusies. Je gesprekspartner besluit dat hij het voortaan anders wil doen. Door de oplossing te ontmoedigen en hem aan te raden om ook in dit gesprek de vluchtroute te nemen, moet hij voor zichzelf opkomen. Zo laat je iemand in het gesprek al oefenen met het nieuwe nieuw gedrag.

 

Kennismaken met de provocatieve stijl

Ben jij een HR-professional, teamleider of hulpverlener? Wil je weten hoe je iemand liefdevol en met humor uitdaagt tot ander gedrag? Schrijf je dan in voor onze online introductieworkshop Met Provocatie naar Motivatie.  De eerste is op 15 sept. van 14.00 – 16.30 uur. Voor de prijs van € 29,- beleef je een hartverwarmende, vrolijke en uitdagende middag.

Je maakt kennis met de provocatieve stijl, ervaart hoe je die toepast en wat het met je doet. Je bent daarna nog geen volleerd provocatief coach of adviseur, maar je hebt wel antwoord op je vragen en je weet of het iets voor je is.

Doe je mee? Schrijf je dan hier in